Edukacja włączająca i integracyjna to dwa różne podejścia do kształcenia dzieci z niepełnosprawnościami. Edukacja integracyjna skupia się na umieszczeniu dziecka z niepełnosprawnością w szkole ogólnej, gdzie może ono uczestniczyć w zajęciach razem z innymi uczniami. Natomiast edukacja włączająca zakłada dostosowanie procesu nauczania i środowiska szkolnego do potrzeb każdego dziecka, aby zapewnić mu pełne zaangażowanie i rozwój intelektualny oraz społeczny. W edukacji włączającej akcent położony jest na indywidualizację procesu uczenia się dla każdego ucznia, bez względu na jego zdolności czy ograniczenia fizyczne lub psychiczne.
Cele i podejście do nauczania
Edukacja to dziedzina, która stale się rozwija i zmienia. Wraz z postępem technologicznym oraz wzrostem świadomości społecznej pojawiają się nowe podejścia do nauczania. Dwie popularne metody edukacji są integracyjna i włączająca.
Cele obu metod są podobne – chodzi o zapewnienie uczniom możliwości nauki we wspólnocie rówieśniczej bez dyskryminacji ze względu na różnice kulturowe czy niepełnosprawność. Jednakże podejście do realizowania tych celów jest znacznie inne.
Metoda integracyjna zakłada umieszczenie dzieci z niepełnosprawnościami w szkoły ogólne, a tym samym integrowanie ich z grupą zdrowych uczniów. Szkoła staje się miejscem dla wszystkich dzieci, które mogą uczyć się razem tworząc jedną spójną całość.
Natomiast metoda włączająca idzie o krok dalej – koncentruje swoje działania na indywidualnych potrzebach dziecka oraz wykorzystuje jego mocne strony jako punkt wyjścia dla procesu edukacyjnego tak by każdy uczeń był traktowany indywidualnie jak osoba pełnoprawna.
Celem tej metody jest poznanie specyficznych wymagań każdego dziecka poprzez bliski kontakt między rodzicami a pracownikami placówek dydaktycznych; dzięki temu można lepiej zrozumieć, jak najlepiej wykorzystać potencjał każdego ucznia.
W metodzie włączającej nauczyciele koncentrują się na indywidualnych potrzebach i umiejętnościach dziecka. W ten sposób uwzględniają różnice między uczniami a także ich unikalne style uczenia się. Dzięki temu dzieci czują się bardziej docenione oraz motywowane do nauki.
Podczas gdy metoda integracyjna skupia swoje działania głównie na aspekcie społecznym, to podejście włączające kładzie nacisk również i przede wszystkim na rozwijanie kompetencji emocjonalno-społecznych u dzieci takich jak np.: samodzielność, empatia czy akceptacja inności.
Metoda ta stawia również duży nacisk na zaangażowanie rodziców lub opiekunów w proces edukacji dziecka – dialog pomiędzy szkoła a rodziną jest kluczem dla sukcesu tej metody.
Podsumowując: Edukacja integracyjna zakłada wspólnotowe uczenie sie ze zdrowymi rówiesnikami natomiast edukacja inkludencyjna to model pedagogiczny który poza celami socjalizacyjnymi skupiony jest równiez wysokościowo-edukacyjnemu rozwoju jednostek przez angażowanie specjalistycznej kadry dydaktyków (pedagoga terapeutycznego) dzialajacego we wsparciem dziennych zajęć dodatkowych. Włączanie dziecka z niepełnosprawnością w szkołę ogólną to krok ku integracji społecznej, ale edukacja włączająca idzie o wiele dalej koncentrując się na potrzebach i umiejętnościach indywidualnych uczniów. Edukacja inkludująca jest podejściem do nauczania skupionym na rozwoju każdego ucznia tak by ten mógł rozwijać swoje talenty i zdolności.
W obecnych czasach coraz więcej placówek dydaktycznych implementuje metodykę pedagogiki inkluzywnej dla zapewnienia jak najlepszych warunków rozwoju dzieciom mającym specjalne wymagania oraz osiągnięcia pełnego ich potencjału intelektualnego a także emocjonalno-spoznawczych celem stworzenia im radosnym przyszłość jako równoprawni czlonkowie spoleczeństwa.
Wezwanie do działania: Zachęcamy do zapoznania się z artykułem na stronie https://www.dzienchorobrzadkich.pl/ dotyczącym różnic między edukacją włączającą a integracyjną.
Link tagu HTML: Kliknij tutaj
